KERNGEDACHTE: Kinderen hoeven de liefde van hun opvoeders niet te verdienen. Die liefde moet onvoorwaardelijk zijn.

TOEN

Levensloop

Alfie Kohn studeert sociale wetenschappen aan de Universiteit van Chicago in Illinois. Hij werkt als onafhankelijk docent, en geniet bekendheid als denker, schrijver en spreker over met name onderwijs en opvoeding. Kohn heeft kritiek op onder meer het belang dat in het onderwijs wordt gehecht aan toetsresultaten en het geven van straf. Straffen is in zijn ogen een manier om gehoorzaamheid af te dwingen. Kohn schrijft dertien boeken, waaronder ‘Unconditional parenting’, wat onvoorwaardelijk opvoeden betekent. In 2013 bracht hij een bezoek aan Nederland en was er in de media veel aandacht voor zijn ideeën.

Theorie en visie

Onvoorwaardelijk opvoeden is een alternatief voor opvoedstrategieën die, zoals Kohn het zegt, ervoor moeten zorgen dat een kind volwassenen niet te veel last bezorgt. Volgens Kohn is lastig gedrag geen bewuste actie van een kind, maar een teken dat er iets mis is. Hij vindt dat kinderen de liefde van hun opvoeders niet moeten verdienen door bijvoorbeeld gehoorzaam te zijn. De liefde van opvoeders behoort onvoorwaardelijk te zijn.

Om die reden heeft Kohn kritiek op het gebruik van time-outs, waarbij kinderen vanwege ongewenst gedrag bijvoorbeeld even apart worden gezet. Zo’n straf is, net als het belonen van gehoorzaam gedrag, een strategie om controle over het gedrag van kinderen te houden. Op de korte termijn hebben zulke acties effect, maar het is de vraag wat het effect is op de lange termijn. Worden kinderen empathischer, vriendelijker en onafhankelijker door het dreigen met straf en het lokken met beloningen? Een wetenschappelijke onderbouwing daarvoor zou ontbreken.

Bovendien, een kind dat altijd gehoorzaamt, verliest zijn eigen wil en het contact met zijn gevoel, aldus Kohn.

Belangrijk is dat opvoeders samenwerken met kinderen. Als we weten waarom kinderen negatief gedrag vertonen, kunnen we anders en beter reageren. Kohn noemt als voorbeeld een kind dat het avondritueel in de war schopt door druk gedrag. Als ouders het kind vanwege zijn gedrag straffen door bijvoorbeeld niet voor te lezen, gaan ze niet in op wat er in het kind omgaat. Als ze het kind hadden gevraagd waar ze mee zat, en wisten dat het meisje vindt dat er tijdens het avondritueel te veel aandacht naar haar jongere broertje gaat, dan lijkt straf ineens niet meer zo’n goede oplossing. Straffen breekt de relatie tussen opvoeder en kind af, meent Kohn. En het doet afbreuk aan hoe veilig een kind zich voelt.

Door: Mandy Pijl 

Meer lezen? Kijk in KIDDO 1 (2015) op pagina 18 en verder!
Nog geen abonnee? Neem dan nu een abonnement.