Tijdens een deelsessie over de leefwereld van jonge kinderen, op het congres Leve het jonge kind, stelde ik de deelnemers deze beginvragen. ‘Wisten jouw ouders/verzorgers hoe het op school écht met je ging?’ en ‘Wisten jouw begeleiders hoe het thuis voor jou was?’ De leeftijd van de deelnemers was gemêleerd, de gesprekken levendig. Soms haakten de vragen in op oude pijn van ongezien blijven, maar in de meeste gevallen deelden mensen interessante, boeiende ervaringsverhalen. Over scholen die nauw verbonden waren met gezinnen, over laagdrempelige contacten tussen professionals en ouders. Maar ook over grote kloven, nauwelijks uitwisseling, of ouders die werkelijk geen idee hadden hoe het echt met hun kind ging op de verschillende plekken. En professionals die ook geen idee hadden hoe jij thuis of buiten school was. 

De vervolgvraag in de workshop ging over de grotere familie, de wijk en de omgeving van hen vroeger. Hoe was dat?