Pijn is een belangrijk begrip bij de mannen die ik tegenwoordig ontmoet en met wie ik samenwerk in Zuidoost. Ze hebben het over “man pain”. De pijn van mannen: ze worden niet serieus genomen, er wordt niet naar ze geluisterd, steeds in competitie met de moeders.’

Dit citaat komt uit een van de gesprekken die wij voerden met koplopers uit de migrantengemeenschappen die vaders ondersteunen. Zij vormen met ons het netwerk Vaders mee aan het stuur. We bouwen met hen verder op de bevindingen uit een onderzoek (zie kader) dat we recent uitvoerden onder vaders.  De belangrijkste bevinding uit het onderzoek was: vaders hebben eigen zorgen en kwesties die hen bezighouden en die komen, maar beperkt aan bod in de reguliere voorzieningen voor ondersteuning van gezinnen. Bovendien bereiken deze voorzieningen vaders nauwelijks.

Deze gegevens zijn consistent met de voor het onderzoek uitgevoerde literatuurstudie over de positie van vaders in het gezin en in het veld van opvoedondersteuning. Een belangrijk begrip om deze positie te begrijpen is intersectionaliteit – ooit ontwikkeld door Crenshaw (1989) om aandacht te vragen voor de dubbele achterstandspositie van vrouwen van kleur. Waar mannen op veel punten de dominante partij zijn, zijn zij als vaders in het opvoedlandschap een gemarginaliseerde groep, zo bleek uit ons onderzoek. Om vaders te bekrachtigen in hun vaderrol is specifieke aandacht nodig voor hun perspectieven en behoeften (Pels & Verstappen, 2023).

Wat houdt vaders bezig?