Natuurlijk gunnen we alle kinderen dat ze zich vrij, geliefd, tevreden, beschermd, begrepen, veilig, gewaardeerd en verbonden voelen. Maar tegelijkertijd weten we ook dat de wiegen van onze kinderen niet allemaal op plekken staan waar dat een vanzelfsprekendheid is. En dat onze armen soms te kort zijn om die veiligheid, geborgenheid en de goede uitdaging of stimulans te bieden voor kinderen en hun ouders. Hoe fijn is het dan om met elkaar de diepte in te gaan en na te denken, concrete handvatten of denkmodellen aangereikt te krijgen of meer filosofisch de verkenning aan te gaan.

Het congres bood een brede waaier aan invalshoeken om na te denken over hoe we dat zo goed mogelijk doen, samen. Vanuit verschillende visies en perspectieven. Stel dat je het congres gemist hebt, dan is deze KIDDO een fijne manier om te lezen waar we het over hadden; een groot deel van de sprekers en workshopleiders heeft namelijk een artikel geschreven. Was je er wel bij, dan is het fijn om hier de gedeelde verhalen terug te lezen, of te zien waar de workshops waar je niet bij kon zijn over gingen, omdat je nou eenmaal een keuze moest maken uit het grote aanbod.

Kinderen zijn raakbaar, niet maakbaar, en wij evenmin. Ik gun ons van harte dat we dit blijven doen: elkaar opzoeken, ons laten inspireren, informeren en verrijken door alles wat er speelt en bedacht wordt om kwaliteitsvol onderwijs en opvang te realiseren. Samen! Veel leesplezier!